2007/08/17初版;2014/06/30修訂(重編版面,增訂藏文,移除超連結) ;2019/12/01三版(變更字體;藏文改採泰式分散對齊,並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 04606
於一切中,應離太急太緩加行過失。由此能令障礙減少,疲倦惛沉等亦當消滅。
p. 04607
tib. p. 06102
ཇབཞི་པ་ངལ་དུབ་མི་འོང་བའི་མན་ངག་ནི་དེ་ཐམས་ཅད་ལའང་སྦྱོར་བ་ཧ་ཅང་དམ་དྲགས་པ་དང་ཧ་ཅང་ལྷོད་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་བར་བྱས་ལ་བསྐྱང་སྟེ། ངམི་ལྷོད་པའི་སྦྱོར་བ་ནི་བསོད་སྙོམས་དང་བླ་མ་ལ་བསྙེན་བཀུར་རམ་ནད་གཡོག་གམ་ཕྱག་བྱ་བ་སོགས་ལའང་དྲན་པ་བསྟེན་ཅིང་མྱུར་དུ་བྱ། དེའི་ཚེ་འཁོར་ལ་སོགས་པ་ལྷགས་ནའང་འདུ་འཛིས་ཡུན་རིང་དུ་འདའ་བར་མི་བྱ་ཚོད་ངན་པར་སྨྲ་ཞིང་གཏམ་མང་པོའི་གླེང་མི་བསླང་། བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འཕྲོ་མྱུར་དུ་བསྡུས་ནས་ནང་དུ་ཡང་དག་སོགས་ལ་སྐབས་གང་ཡིན་གྱི་དགེ་སྦྱོར་ལ་མྱུར་བ་ཁོ་ནར་འཇུག རྟག་ཏུ་དབེན་པ་བསྟེན་ཅིང་ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་མྱུར་དུ་ཐོབ་པར་བྱ་སྟེ་འཆི་རྐྱེན་ཤིན་ཏུ་མང་ཞིང་ནམ་འཆི་ལ་ངེས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ལུགས་འདི་འཛིན་པའི་བླ་མ་དག་གི་གསུང་ལས་བྱཡུང་བ་བཀོད་པའོ།། དེས་ནི་གེགས་ཉུང་ཞིང་ཧ་ཅང་དུབ་པ་དང་བྱིང་རྨུགས་སོགས་ཞི་བར་འགྱུར་རོ།།
tib. p. 06104
消文紀錄——
於一切中:在(修習的)整個過程當中,無論如何,……。
應離太急太緩加行過失:應當遠離太急或太緩的加行過失。加行過失,【《瑜伽師地論》卷八十六〈攝事分中契經事行擇攝第一之二〉】:「加行過失者。謂或有不發精進。或有精進慢緩。」消文者按,消文者認為加行過失不是加行的過失,故引〈攝事分〉之解釋供作參考。
由此能令障礙減少:照這樣做的話,能夠使得障礙減少。消文者按,舊版書本印「碍」,為今「礙」之異體字。
疲倦惛沉等亦當消滅:(另一方面,)疲倦、惛沉等現象也應當可以消滅。惛沉,參考消文(2007/08/15) 。
我對這段本文之理解——
宗大師開示過初修宜時短次數多,但是並非在整個修習過種中一直如此。只要等到修習稍微堅固的時候,就可以把修習時間延長,不過,在整個過程當中,無論如何,仍舊應該避免太急或太緩的加行過失。照這樣去做的話,可以減少障礙,消滅疲倦惛沉等狀況。
前一則 下一則
沒有留言:
張貼留言