論源(2013/03/17)

2013/03/17初版；2016/06/15修訂(取消黑底白字樣式)

論之本文──p. 31013

如云：「如此治療法，勝醫且不用，以柔和儀軌，治無量大病。導師先令行，惠施蔬菜等，習此故而後，自肉漸能施。若時於自身，覺如諸菜葉，爾時捨肉等，於此有何難？」

^{p. 31102}

_{tib.p. 43214}

གསོ་དཔྱད་ཕལ་པ་འདི་འདྲ་བའང༌། སྨན་པ་མཆོག་གིས་མ་མཛད་དེ། །ཆོ་ག་ཤིན་ཏུ་འཇམ་པོ་ཡིས། །ནད་ཆེན་དཔག་མེད་གསོ་བར་མཛད། །ཚོད་མ་ལ་སོགས་སྦྱིན་པ་ལའང༌། །འདྲེན་པས་ཐོག་མར་སྦྱོར་བར་མཛད། །དེ་ལ་གོམས་ནས་ཕྱིས་ནས་ནི། རིམ་གྱིས་རང་གི་ཤ་ཡང་གཏོང༌། །གང་ཚེ་རང་གི་ལུས་ལ་ནི། །ཚོད་སོགས་ལྟ་བུའི་བློ་སྐྱེས་པ། །དེ་ཚེ་ཤ་ལ་སོགས་གཏོང་བ། །དེ་ལ་དཀའ་བ་ཅི་ཞིག་ཡོད། །ཅེས་སོ།

^{tib.p. 43218}

論源紀錄──

७ वीर्यपारमिता नाम सप्तमः परिच्छेदः।

7 Vīryapāramitā nāma saptamaḥ paricchedaḥ|

क्रियामिमामप्युचितां वरवैद्यो न दत्तवान्।

kriyāmimāmapyucitāṁ varavaidyo na dattavān|

मधुरेणोपचारेण चिकित्सति महातुरान्॥२४॥

 madhureṇopacāreṇa cikitsati mahāturān||24||

आदौ शाकादिदानेऽपि नियोजयति नायकः।

ādau śākādidāne'pi niyojayati nāyakaḥ|

तत्करोति क्रमात्पश्चाद्यत्स्वमांसान्यपि त्यजेत्॥२५॥

 tatkaroti kramātpaścādyatsvamāṁsānyapi tyajet||25||

यदा शाकेष्विव प्रज्ञा स्वमांसेऽप्युपजायते।

yadā śākeṣviva prajñā svamāṁse'pyupajāyate|

मांसास्थि त्यजतस्तस्य तदा किं नाम दुष्करम्॥२६॥

 māṁsāsthi tyajatastasya tadā kiṁ nāma duṣkaram||26||

《菩提行經》〈菩提心精進波羅蜜多品第五〉

是故說救療　　甜藥不利病　上醫療大病　　甜藥皆不與

前後皆如是　　智者咸所行　後後而進修　　身肉而捨用

智者觀身肉　　喻菜而生有　枯謝棄糞土　　是捨不名難

如石法師譯注《入菩薩行論》〈第七品　精進〉

凡常此療法，醫王不輕用；巧施緩妙方，療治眾疴疾。

佛初先亦行　菜蔬等布施；習此微施已，漸能施己肉。

一旦覺自身　卑微如菜蔬，爾時捨身肉，於彼有何難？

隆蓮法師漢譯《入菩薩行論廣解》〈卷七　精進品〉

世間常醫固如是　無上醫王殊不爾　但以輕和微妙法　能療無量沉疴起

導師最初作加行　亦施菜羹糜粥等　此時修已後漸能　雖自身肉亦易捨

若時彼人於自身　能起猶如菜羹想　其時令施身肉等　彼於此事有何難