2011/07/12初版;2015/08/01修訂(取消黑底白字樣式);2020/11/04三版(變更字體;藏文改採泰式分散對齊,並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 22302
前報恩時雖亦略生,然此說者,僅生慈悲與樂離苦,猶非滿足,是為顯示須有慈悲,能引是心,我為有情成辦利樂。又此非唯於正修時,即修完後,一切威儀皆能憶念,相續修習增長尤大。
p. 22304
tib. p. 31004
ཇགཉིས་པ་ནི། འདི་དྲིན་ལན་གཟོ་བའི་སྐབས་སུ་ཡང་ཅུང་ཟད་བྱུང་མོད་ཀྱང་འདིར་བསྟན་པ་ནི་བདེ་བ་དང་ཕྲད་ན་དང་སྡུག་བསྔལ་དང་བྲལ་ན་སྙམ་པའི་བྱམས་སྙིང་རྗེས་མི་ཆོག་གི། སེམས་ཅན་ལ་བདག་གིས་ཕན་བདེ་བསྒྲུབ་བོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་འདྲེན་ནུས་པའི་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྐྱེད་དགོས་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ།། ཇགསུམ་པ་ལམ་གཞན་བྱམས་སྙིང་རྗེ་ལྷག་བསམ་རྣམས་སྒོམ་དུས་ཀྱི་དོགས་གཅོད་ནི། དེ་དག་ཀྱང་ཐུན་གྱི་ངོ་བོ་ཙམ་ལ་མིན་གྱི། ཐུན་རྗེས་ལ་སོགས་པའི་སྤྱོད་ལམ་ཐམས་ཅད་དུ་དྲན་པར་བྱས་ནས་རྒྱུན་ལྡན་དུ་བསྐྱངས་ན་བོགས་ཆེ་བ་ཡིན་ཏེ།
tib. p. 31009
消文紀錄——
前報恩時雖亦略生:(這種意樂在)前面修報恩時雖有稍微生起。
然此說者,僅生慈悲與樂離苦,猶非滿足:然而這裡要強調的是,只生起慈與樂、悲離苦之意樂,是不夠的。
是為顯示須有慈悲,能引是心,我為有情成辦利樂:而是為了顯示必須有「能生起我要為一切有情成辦利樂的意樂」之慈悲心。
又此非唯於正修時:此外,並非只有在正修的時候。
即修完後,一切威儀皆能憶念,相續修習增長尤大:即使是在非正修的時候,無論在何種威儀之下,都必須能夠憶念,這樣恆常不斷地修習,進步更快。
我對這段本文之理解——
這段本文強調有別於修慈與修悲之與樂離苦,還要有為利一切有情的增上意樂,且應於一切時一切處相續修習。
沒有留言:
張貼留言