2011/07/11初版;2015/07/31修訂(取消黑底白字樣式);2020/11/04三版(變更字體;藏文改採泰式分散對齊,並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 22301
第三修增上意樂者。如是修習慈悲之後,應作是思:噫!此諸有情可愛悦意如是乏樂,眾苦逼惱,云何能令得諸安樂,解脱眾苦?便能荷負度此重擔,下至語言亦當修心。
p. 22302
tib. p. 30920
གསུམ་པ་ལྷག་བསམ་བསྒོམ་པ་ཇལ་བསྒོམ་ཚུལ་དངོས་དང་། དེའི་དོགས་གཅོད་དང་། ལམ་གཞན་སྒོམ་དུས་དང་། རྒྱུན་དུ་སྒོམ་པ་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམས་པའི་མཐར་ཀྱེ་མ་བདག་ལ་སྡུག་ཅིང་ཡིད་དུ་འོང་བའི་སེམས་ཅན་འདི་དག་འདི་ལྟར་བདེ་བས་ཕོངས་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་མནར་ན། འདི་དག་ཇི་ལྟར་བདེ་བ་དང་་ཕྲད་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་བྱ་སྙམ་དུ་སེམས་ཤིང་དེ་དག་སྒྲོལ་བའི་ཁུར་འཁྱེར་བ་ལ་ཐ་ན་ཚིག་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བློ་སྦྱོང་བའོ།།
tib. p. 31004
消文紀錄——
第三修增上意樂者:丑三、修增上意樂。消文者按,這是科判子二、正發此心分三之三。
如是修習慈悲之後,應作是思:根據前面(丑一、修慈;丑二、修悲)所說修習慈悲之後,應當如下思惟。
噫!此諸有情可愛悦意如是乏樂,眾苦逼惱,云何能令得諸安樂,解脱眾苦:唉呀!這些可愛悅意的如母有情,是這麼的缺乏安樂、遭受那麼多的痛苦逼惱,我要如何使他們獲得種種安樂、脫離種種痛苦呢?
便能荷負度此重擔:(能夠這樣思惟)就能夠荷負起度眾生的重擔。
下至語言亦當修心:就連在平常言談當中,也要恆常修此意樂。
我對這段本文之理解——
這段本文先就修慈修悲做一小結勸,要行者思惟如何能令如母有情離苦得樂,連平常言談時,也要恆常修此心,便能荷負度眾生的重擔。
沒有留言:
張貼留言