論源(2011/01/21)

2011/01/21初版

2015/05/20修訂(重編版面)

論之本文──p. 20006

如《親友書》云：「當數思惟老病死，親愛別離及諸業，終不能越自受果，由對治門莫憍慢。」

^{p. 20007}

_{tib. p. 27806}

བཤེས་སྤྲིངས་ལས། ན་རྒ་འཆི་སྡུག་བྲལ་དང་དེ་བཞིན་དུ། །ལས་རྣམས་བདག་གིར་བྱ་ལས་མ་འདས་ཞེས། །དེ་ལྟར་ཡང་དང་ཡང་དུ་སེམས་པ་ནི། །དེ་ཡི་གཉེན་པོའི་སྒོ་ནས་རྒྱགས་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ།

^{tib. p. 27809}

論源紀錄──

आचार्यनागार्जुनविरचितः
Ācāryanāgārjunaviracitaḥ
सुहृल्लेखः
Suhṛllekhaḥ (Sl)
व्याधिजरामरणप्रियवियोगवच्च कर्मपरायणाः
vyādhijarāmaraṇapriyaviyogavacca karmaparāyaṇāḥ sarve /
पुनः पुनस्तु चिन्तया प्रतिपक्षेणैवं प्रहीयते मानः॥४६॥
punaḥ punastu cintayā pratipakṣeṇaivaṃ prahīyate mānaḥ // Sl_46 //

T32 No. 1673
宋天竺三藏僧伽跋摩譯
《勸發諸王要偈》
56.生老病死苦　　所愛者別離　　淪沒不超度　　斯由自業過

T32 No. 1674
大唐三藏法師義淨譯
《龍樹菩薩勸誡王頌》全一卷：
46.「病苦死愛別，斯皆自業為，未度可勤修，對品亡嬌恣。」

法王達賴喇嘛開示《親友書講記》全一冊：
「病老死及愛別離，業不逾越自所為，如是數數常尋思，由對治門勿憍恣。」