消文(2011/08/04)

2011/08/04初版；2015/08/24修訂(取消黑底白字樣式)；2020/11/04三版(變更字體；藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 22703

若謂老幼是一相續，其手足等是一身聚，故與自他不相同者，相續與身聚，是於多剎那、多支分而假施設，無獨立性，自我他我，亦皆於假聚相續而安立。故言自他皆觀待立，全無自性。

^{p. 22705}

_{tib. p. 31413}

^ཇབཞི་པ་རྩོད་སྤོང་རྒྱུན་དང་ཚོགས་པ་དང་རང་རྐྱ་བ་མེད་པས་དགག་པ་གལ་ཏེ་རྒན་གཞོན་རྒྱུད་གཅིག་ཡིན་ལ་རྐང་ལག་ཚོགས་པ་གཅིག་ཡིན་པས་རང་གཞན་གཉིས་དང་མི་འདྲའོ་སྙམ་ན། རྒྱུན་དང་ཚོགས་པ་ནི་སྐད་ཅིག་མང་པོ་དང་ཚོགས་པ་ཅན་མང་པོ་ལ་བཏགས་པ་ཡིན་གྱི་རང་རྐྱ་བའི་ངོ་བོ་མེད་ལ། རང་གི་བདག་དང་གཞན་གྱི་བདག་ཀྱང་ཚོགས་རྒྱུན་དེ་ལ་འཇོག་དགོས་པས་བདག་དང་གཞན་ལྟོས་ནས་བཞག་པ་ཙམ་མིན་པའི་རང་གི་ངོ་བོས་གྲུབ་པ་མེད་དོ།།

^{tib. p. 31417}

消文紀錄——

若謂老幼是一相續：如果說老幼的話，這是具有相續性的。

其手足等是一身聚：而手腳等肢體性質則是同一身體所聚。

故與自他不相同者：所以，不能拿來與自他相比擬。消文者按，從上兩句的若謂起，到這一句為止，是假設之問句形式，代表不同意老幼、手足之例者的質問。

相續與身聚，是於多剎那、多支分而假施設，無獨立性：事實上，相續是針對多個連續的剎那而假立施設，身聚則是針對身體的多個支分而假立施設，並沒有所謂的獨立性。

自我他我，亦皆於假聚相續而安立：自我與他我也都是對相續與身聚而假立施設的。

故言自他皆觀待立，全無自性：因此，自他都是相互觀待而假立的，完全沒有自性。

我對這段本文之理解——

前段以手足、老少為例之破除障礙道理，或許有人認為手足與老少不同於自他由觀待而立，這段本文特別以問答方式，繼續闡述相續與身聚全無自性以為破除。

前一則　下一則