消文(2011/06/29)

2011/06/29初版；2015/07/29修訂(取消黑底白字樣式)；2021/06/15三版(變更字體，藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 22109

其悲生量者。《修次初篇》云：「若時猶如可意愛子身不安樂，如是亦於一切有情，欲淨其苦，此悲行相任運而轉，性相應轉。爾時即是悲心圓滿，得大悲名。」

^{p. 22110}

_{tib. p. 30720}

^ཇགསུམ་པ་བྱམས་སྙིང་སྐྱེས་ཚད་ནི། དེ་ལ་སྙིང་རྗེ་སྐྱེས་པའི་ཚད་ནི། སྒོམ་རིམ་དང་པོ་ལས། གང་གི་ཚེ་ཡིད་དུ་འོང་བའི་བུ་མི་བདེ་བ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལའང་སྡུག་བསྔལ་གཏན་ནས་བྱང་བར་འདོད་པའི་རྣམ་པའི་སྙིང་རྗེ་རང་གི་ངང་གིས་འཇུག་པ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་མཚུངས་པར་འཇུག་པར་འགྱུར་བ་^ངརང་གིས་འཇུག་པ་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱིས་མཚུངས་པར་འཇུག་པར་འགྱུར་བ་ཞེས་པ་རྣམ་གྲངས་ཡིན་བས། དོན་ལ་ཆེར་མ་བསྒྲིམས་ཀྱང་ངམ་ངམ་ཤུགས་ཀྱིས་སྐྱེའོ།། དེའི་ཚེ་དེ་རྫོགས་པ་ཡིན་པས་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའི་མིང་འཐོབ་སྟེ།

^{tib. p. 30804}

消文紀錄——

其悲生量者：悲心生起之量。

《修次初篇》云：《修次初篇》說。

若時猶如可意愛子身不安樂：那個時候就好像可愛的孩子身體不舒服一樣。

如是亦於一切有情，欲淨其苦：同樣，也希望對一切有情淨除痛苦。

此悲行相任運而轉，性相應轉：這種悲心的行相能夠任運而轉，也與自性相應而轉。

爾時即是悲心圓滿，得大悲名：這就是悲心圓滿的時候，獲得大悲之名。

我對這段本文之理解——

這段本文引《修次初篇》闡述悲心圓滿之量。

前一則　下一則