2011/06/27初版;2015/07/27修訂(取消黑底白字樣式);2021/06/14三版(變更字體,藏文改採泰式分散對齊,並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 22104
此說較諸聲聞現證究竟苦諦,以厭患心所見諸苦,菩薩修悲思苦眾多。若無量門思惟無樂苦惱道理,慈悲亦多。若恆思惟,則能發生猛利堅固,故少教授便覺飽足,棄修諸大教典所說,力極微弱。
p. 22106
tib. p. 30710
ཇབརྒྱད་པ་ཉན་ཐོས་ལས་བྱང་སེམས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་སེམས་པ་མང་ཚུལ་ནི། དེ་ཡང་ཉན་ཐོས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་དང་མཐར་ཐུག་པ་སྐྱོ་བའི་སེམས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་བ་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པས་སྡུག་བསྔལ་སེམས་པ་མང་བར་གསུངས་སོ།། ཇདགུ་བ་དམིགས་པའི་སྙིང་རྗེ་ལ་ཤུགས་དང་ངར་བསྐྱེད་ཚུལ་གཅེས་པ་ནི། བདེ་བ་མེད་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་བའི་ཚུལ་སྒོ་མཐའ་ཡས་པ་ནས་བསམས་ན་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་ཡང་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་སྐྱེ་ལ། རྒྱུན་རིང་བར་བསམས་ན་ཤུགས་དྲག་ལ་བརྟན་པ་སྐྱེ་བས་གདམས་ངག་ཅུང་ཟད་རེས་ཚིམ་ནས་གཞུང་ཆེ་བ་ནས་བཤད་པ་རྣམས་ལ་བསྒོམ་པ་དོར་ན་སྟོབས་ཤིན་ཏུ་ཆུང་ངོ་།།
tib. p. 30715
消文紀錄——
此說較諸聲聞現證究竟苦諦,以厭患心所見諸苦:此外,與現證究竟苦諦的諸聲聞,以厭患心所見之諸苦相比較時,……。
菩薩修悲思苦眾多:菩薩修悲所思惟的苦遠超過前者。
若無量門思惟無樂苦惱道理,慈悲亦多:如果能夠從無量法門思惟一切有情乏安樂、具眾苦之道理,所生慈心、悲心也多。
若恆思惟,則能發生猛利堅固:如果恆常思惟(無樂、苦惱的道理),則能生起猛利堅固(的慈心、悲心)。
故少教授便覺飽足,棄修諸大教典所說,力極微弱:所以,如果修習少許教授便覺飽足,因而棄修諸大教典所說,慈力、悲力必然極為薄弱。
我對這段本文之理解——
這段本文明示菩薩修悲思苦遠超過現證究竟苦諦之諸聲聞,結勸應由多門恆常思惟無樂苦惱道理。
沒有留言:
張貼留言