2011/06/27初版；2015/07/24修訂(取消黑底白字樣式)；2021/04/09三版(變更字體，藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 21911
《曼殊室利莊嚴佛土經》云：「於東北方有大自在王佛，世界曰千莊嚴，其中有情皆具安樂，如諸苾芻入滅定樂。設於彼土修淨梵行，經過百千俱胝年歲，若於此土最下乃至於彈指頃，緣一切有情發生慈心，其所生福較前尤多，況晝夜住。」
p. 21913
tib. p. 30505
ཇབཞི་པ་ཞིང་འདིར་མཆོད་ན་སྔར་ལས་ཀྱང་ལྷག་པ་ནི། འཇམ་དཔལ་གྱི་ཞིང་བཀོད་ལས་ཀྱང༌། བྱང་ཤར་གྱི་མཚམས་ནས་སངས་རྒྱས་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོའི་རྒྱལ་པོའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་སྟོང་གིས་བརྒྱན་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ན་དགེ་སློང་འགོག་པ་ལ་ཞུགས་པའི་བདེ་བ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱང་བདེ་བ་དང་ལྡན་ནོ།། དེར་ལོ་བྱེ་བ་བརྒྱ་སྟོང་དུ་ཚངས་སྤྱོད་སྤྱད་པས་ནི་ཞིང་འདིར་ཐ་ན་སེ་གོལ་གཏོགས་པའི་ཡུན་ཙམ་དུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བྱམས་པའི་སེམས་བསྐྱེད་ན་སྔ་མ་ལས་བསོད་ནམས་ཆེས་མང་དུ་བསྐྱེད་ན་ཉིན་མཚན་དུ་གནས་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་བཤད་པ་དང༌།
tib. p. 30511
論源紀錄——
T11 No. 310
大唐于闐三藏實叉難陀譯
《大寶積經》卷第五十八至卷六十〈文殊師利授記會第十五〉。
東北方有世界。名妙莊嚴忍。彼現有佛號大自在王。其土眾生皆悉具足一向安樂。譬如比丘入於滅定。彼之安樂亦復如是。若有眾生於彼佛土。億百千歲修諸梵行。不如於此娑婆世界。一彈指頃於諸眾生起慈悲心。所獲功德尚多於彼。何況能於一日一夜住清淨心。
沒有留言:
張貼留言