論源(2011/10/12)

2012/01/28初版

2015/10/14修訂(增訂《廣釋菩提心論》)

論之本文──p. 23706

《勇授問經》云：「菩提心福德，假設若有色，遍滿虛空界，福尤過於彼。若人以諸寶，遍滿恆沙數，諸佛剎土中，供養世間依。若有敬合掌，心敬禮菩提，此供最殊勝，此福無邊際。」

^{p. 23708}

_{tib. p. 32814}

དཔའ་བྱིན་གྱིས་ཞུས་པ་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་བསོད་ནམས་གང༌། །དེ་ལ་གལ་ཏེ་གཟུགས་མཆིས་ན། །ནམ་མཁའི་ཁམས་ནི་ཀུན་བཀང་སྟེ། །དེ་ནི་དེ་བས་ལྷག་པར་འགྱུར། །གངྒཱཨཱི་བྱེ་མའི་གྲངས་སྙེད་ཀྱི། །སངས་རྒྱས་ཞིང་རྣམས་མི་གང་གིས། །རིན་ཆེན་དག་གིས་ཀུན་བཀང་སྟེ། །འཇིག་རྟེན་མགོན་ལ་ཕུལ་བ་བས། །གང་གིས་ཐལ་མོ་སྦྱར་བགྱིས་ཏེ། །བྱང་ཆུབ་ཏུ་ནི་སེམས་བཏུད་ན། །མཆོད་པ་འདི་ནི་ཁྱད་པར་འཕགས། །དེ་ལ་མཐའ་ནི་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་སོ།

^{tib. p. 32819}

論源紀錄──

T11 No. 310
大唐三藏法師菩提流志奉　詔譯
《大寶積經》卷第九十六〈勤授長者會第二十八〉
菩提心功德　若有色方分　周遍虛空界　無能容受者
恒河沙數等　諸佛剎土中　假使布珍寶　供養於諸佛
有能一合掌　迴向菩提心　其福過於彼　邊際不可得

蓮華戒菩薩造

西天譯經三藏傳法大師施護奉　詔譯

《廣釋菩提心論》卷第一

如《無畏撫問經》云：「發菩提心所生諸福如虛空界。廣大勝上無有窮盡。正使有人以殑伽沙數佛剎。滿中珍寶供養世尊。若有人能合掌至誠。一發阿耨多羅三藐三菩提心者。而此福德勝前福德不可較計。」

注：《廣釋菩提心論》即《修次初篇》