消文(2011/12/06)

2011/12/06初版；2015/05/30修訂(取消黑底白字樣式)；2017/05/21三版(藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 24401

心捨有情者，若緣總有情，謂我不能作此許有情之事，心棄捨者即捨願心，極為明顯。若緣別有情，謂我終不作此義利，若起是心，如壞一分即壞整聚，便壞為利一切有情所發之心。

^{p. 24403}

_{tib. p. 33803}

^ཇདགུ་པ་སེམས་ཅན་བློས་སྤངས་པའི་གཏོང་ཚུལ་རིགས་པས་བསྒྲུབས་པ་ནི། སེམས་ཅན་བློས་སྤོང་བ་ནི་སེམས་ཅན་སྤྱི་ལ་དམིགས་ནས་སེམས་ཅན་འདི་ཙམ་གྱི་དོན་བདག་གིས་མི་ནུས་སོ་སྙམ་ནས་བློས་སྤོང་ན་ནི་སྨོན་སེམས་བཏང་བ་ཉིད་དུ་གསལ་ལ། ^ཇགཉིས་པ་ཡུལ་དུས་ལ་དཔྱད་པ་ནི། སེམས་ཅན་བྱེ་བྲག་པ་ལ་དམིགས་ནས་འདིའི་དོན་དུས་ནམ་ཡང་མི་བྱའོ་སྙམ་པའི་སེམས་བསྐྱེད་ན་ནི་ཡ་གྱལ་ཞིག་ན་ཚོགས་པ་འཇིག་པ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཡིན་ནོ་ཅོག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕྱིར་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་འཇིག་སྟེ།

^{tib. p. 33807}

消文紀錄——

心捨有情者：至於心捨有情的部分。

若緣總有情：如果依總有情來說。

謂我不能作此許有情之事：心裡想說：「我不能做（利益）那麼多有情的事。」

心棄捨者即捨願心，極為明顯：心念一旦棄捨，就是棄捨願心，這是極為明顯的事。

若緣別有情：如果依個別有情來說。

謂我終不作此義利：心裡想說：「我無論如何不利益這一些有情。」

若起是心：如果這種念頭生起。

如壞一分即壞整聚：就好比一部分壞掉，就等於整個都壞掉一樣。

便壞為利一切有情所發之心：那就是壞失了為利一切有情所發的願心。

我對這段本文之理解——

宗大師闡述設壞退出之方便時，也就是犯已還出道理者一開始時，曾經提到「心捨有情」，所以在闡述過犯四黑法之後，要為行者闡述心捨有情，若總若別，就是壞所發願心。

前一則　下一則