消文(2011/05/14)

2011/05/14初版；2015/07/17修訂(取消黑底白字樣式)；2021/03/01三版(藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 21509

又捨有三：行捨、受捨及無量捨，此是最後。此復有二，謂修有情無貪瞋等煩惱之相，及於有情自離貪瞋，令心平等，此是後者。

^{p. 21510}

_{tib. p. 29906}

^ཇགཉིས་པ་བཏན་སྙོམས་གང་བསྒོམ་པ་ནི། བཏང་སྙོམས་ལ་འདུ་བྱེད་བཏང་སྙོམས་དང་ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་དང་ཚད་མེད་བཏང་སྙོམས་གསུམ་ལས་འདིར་ནི་ཐ་མ་ཡིན་ལ། དེ་ལའང་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཆགས་སྡང་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་མོངས་མེད་པ་བསྒྲུབ་པའི་རྣམ་པ་ཅན་ཞིག་དང༌། རང་ཉིད་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་སྡང་དང་བྲལ་ནས་སེམས་སྙོམས་པ་གཉིས་གསུངས་པ་ལས་འདིར་ཕྱི་མའོ།།

^{tib. p. 29910}

消文紀錄——

又捨有三：捨有三種，梵語उपक्षा (upekṣā) ，藏文བཏང་སྙོམས།。【《藏漢大辭典》p.1053b1：「於身於心無損害故不欲遠離，無利樂故不欲值遇，平等正直無功用住。十一善心所之一。」】【T29 No. 1558《阿毘達磨俱舍論》卷第四〈分別根品第二之二〉：「心平等性無警覺性說名為捨。」】【T30 No. 1579《瑜伽師地論》卷第三十一〈本地分中聲聞地第十三第三瑜伽處之二〉：「云何為捨？謂於所緣心無染汙心平等性。於止觀品調柔正直任運轉性及調柔心有堪能性。令心隨與任運作用。」】

行捨、受捨及無量捨：行捨，藏文འདུ་བྱེད་བཏང་སྙོམས།，《藏漢大辭典》p. 1398作འདུ་བྱེད་ཀྱི་བཏང་སྙོམས།，釋云：「行捨，棄絕一切雜染諸法，平等安住無雜染中。」【《成唯識論》卷第六：「云何行捨？精進三根，令心平等、正直、無功用住為性。對治掉舉，靜住為業。謂即四法，令心遠離掉舉等障，靜住名捨。平等、正直、無功用住。初中後位辯捨差別。由不放逸，先除雜染。捨復令心寂靜而住。此無別體。如不放逸。離彼四法，無相用故。能令寂靜，即四法故。所令寂靜，即心等故。」】受捨，藏文ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས།，《藏漢大辭典》p.2300釋云：「捨受，平等受，不苦不樂受。」消文者按，佛學辭典中未見收錄「受捨」詞條，今依【明‧一如《三藏法數》「捨受」：「謂心於不違不順之境，而受無苦無樂、無憎無愛之捨。」】無量捨，藏文ཚད་མེད་བཏང་སྙོམས།。消文者按，《藏漢大辭典》未收錄此詞條；佛學辭典中亦未見收錄「無量捨」詞條，定義如下段本文。

此是最後：這裡所說的是指最後一種捨。消文者按，即無量捨。

此復有二：（無量捨）又分為二種。

謂修有情無貪、瞋等煩惱之相：一、修習有情無貪、無瞋等煩惱相。

及於有情自離貪、瞋，令心平等：二、自己對一切有情能夠遠離貪瞋，令心平等而住。

此是後者：這裡所說的是指後面這種。消文者按，即於有情自離貪、瞋，令心平等。

我對這段本文之理解——

這段本文明示應修何種捨。

前一則　下一則