2011/02/17初版;2015/06/03修訂(取消黑底白字樣式,修訂消文內容);2020/05/31三版(變更字體,藏文改採泰式分散對齊,並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 20310
《弟子書》云:「易得少草畜亦食,渴逼獲水亦歡飲,士夫此為勤利他,此聖威樂士夫力。日勢乘馬照世遊,地不擇擔負世間,大士無私性亦然,一味利樂諸世間。」
p. 20401
tib. p. 28212
བསློབ་དཔོན་ཙནྡྲ་གོ་མིས་ སློབ་མ་ལ་སྤྲིངས་པ་ལས། བརང་དོན་དུ་བཟའ་བཏུང་འཚོལ་ཙམ་ཤེས་ཀྱང་དུད་འགྲོའི་ཀུན་སྤྱོད་ལས་མ་འདས་ཏེ། ཤིན་ཏུ་རྙེད་སླ་བབའི་རྩྭ་ཁམ་འགའ་ལྟ་བདེ་ཙམ་ནི་ཕྱུགས་བཏེ་དུད་འགྲོས་ཀྱང་རང་ཉིད་བཀྱིས་འཚལ་ཞིང་ཟ། །བཤེས་པ་དེར་མ་ཟད་ཤིན་ཏུ་སྐོམ་པས་གདུངས་པ་བན་འང་ཆུ་ཞིག་བབཙལ་ནས་རྙེད་བཔ་ན་དགའ་མགུར་འཐུང༌། །བཤེས་པ་སྟེ་དེ་དག་ཡིན་པར་ཕྱུགས་ལས་བྱེ་བྲག་འབྱེད་པའི་ཚུལ་ཡོད་དེ། གང་ཟག་མཆོག་དམན་གྱི་ཁྱད་པར་འབྱེད་པའི་སྐབས་འདི་ན་སྐྱེས་བུ་གཞན་དོན་བྱེད་པར་བརྩོན་པ་གང་ཡིན་པ། དེ་བསྐྱེས་བུ་འདིའི་བརྗིད་བག་བགམ་གཟི་བརྗིད་ཡིན་ཏེ་བསྐྱེས་བུ་དེ་འཕྲལ་བདང་ཡུན་དུ་བདེ་བཞིང་སྐྱེས་བུའི་བལུས་སེམས་ཀྱི་རྩལ་ལམ་སྟོབས་དེ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་བཔའི་ཕྱིར།༡ །དེའི་དཔེ་ཡོད་དེ་ཉི་མ་༤འོད་ཟེར་རླབས་ཆེན་བརྟ་མཆོག་བདུན་གྱིས་དྲངས་པའི་ཤིང་རྟ་བལ་ཞོན་ནས་གླིང་བབཞི་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བ་བས་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་སྣང་བབར་བྱེད་ཇཔ་གང་ཡིན་བཔ་དང༌། བཐེག་མི་ཐེག་ཅེས་ཁུར་ལ་མི་རྩེག་བཔའམ་མི་རྩེག་པར་ས་བཆེན་པོ་འདི་ཡིས་བརྒྱུ་དང་མི་རྒྱུའི་འཇིག་རྟེན་འདེགས་པབར་བྱེད་པ་གང་ཡིན་པ་བདཔེ་དེ་བབཞིན་དུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །རང་༣ཉིད་འབའ་ཞིག་གི་དོན་འགའ་བཡང་སྟེ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་བཔའི་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་རང་བཞིན་བནམ་ཆོས་ཉིད་ནི་གཅིག་ཏུ་གཞན་དོན་བྱེད་པ་དེ་འདྲ་སྟེ་དེ་ཡིན་བཔར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། །སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོ་དེ་དག་འཇིག་རྟེན་བསེམས་ཅན་ལ་ཕྲལ་དུ་ཕན་བཔ་དང་བཡུན་དུ་བདེ་བའི་རོ་ལ་བམཐའ་གཅིག་ཏུ་གཞོལ་བབའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། །ཞེས་སོ།།
tib. p. 28218
消文紀錄——
《弟子書》云:《弟子書》說。
易得少草畜亦食:比較容易得到的一口之量的青草,畜生自己也知道找來吃。
渴逼獲水亦歡飲:感覺到被非常渴所逼迫時,也知道去找水,然後歡喜地喝。
士夫此為勤利他:士夫是為了精勤地利他。
此聖威樂士夫力:這是士夫超勝的威德、安樂、與能力。{2015.6.03}參閱簡體版《廣論四家合注》p. 373釋「聖」為「超勝」之義,經查《藏漢大辭典》,得知是指འཕགས །。
日勢乘馬照世遊:日輪猶如騎馬環遊世界,照遍大地。
地不擇擔負世間:大地承載世間萬物,毫無偏廢。
大士無私性亦然:大士的本性無私,也像日輪與大地一樣。
一味利樂諸世間:專心一意地為了世間眾生的現法義利與究竟安樂。
我對這段本文之理解——
這段本文引《弟子書》所說,證成前段闡述的大士本性,謂專一趣注行他利樂。
沒有留言:
張貼留言