消文(2011/02/11)

2011/02/11初版；2015/06/01修訂(取消黑底白字樣式)；2020/05/29三版(變更字體，藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 20303

又此解脫無所退失，非如善趣，然所斷過及所證德僅是一分，故於自利且非圓滿，由此利他亦唯少分，後佛勸發當趣大乘。故具慧者，理從最初即入大乘。

^{p. 20305}

_{tib. p. 28105}

དེ་ཡང་མཐོ་རིས་ཀྱི་དཔལ་ལྟར་སླར་ལྡོག་པ་ཡང་མ་ཡིན་མོད། འོན་ཀྱང་^བརང་དོན་ཆོས་སྐུ་མ་ཐོབ་པས་སྐྱོན་ཟད་པ་དང་ཡོན་ཏན་ཐོབ་པ་ཕྱོགས་རེ་བ་ཡིན་པས་རང་གི་དོན་མ་རྫོགས་ལ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ན་གཞན་གྱི་དོན་ཡང་ཉི་ཚེ་བར་ཟད་ཅིང༌། མཐར་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྐུལ་ནས་ཐེག་ཆེན་དུ་འཇུག་དགོས་པས་ན། བློ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཐོག་མ་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོར་འཇུག་པར་རིགས་ཏེ།

^{tib. p. 28109}

消文紀錄——

又此解脫無所退失，非如善趣：此外，獲得解脫之後就不會退失，這一點與善趣不同。

然所斷過及所證德僅是一分：然而，解脫所斷的過與所證的德，都只是一部分而已。

故於自利且非圓滿，由此利他亦唯少分：所以，在自利方面尚且還不圓滿，利他方面，也只有少部分而已。

後佛勸發當趣大乘：獲解脫之後，佛還是勸發應當趣入大乘。

故具慧者，理從最初即入大乘：所以，具有智慧的人，理應從最初就發心趣入大乘。

我對這段本文之理解——

這段本文指出，雖然成就解脫生死，但是自利利他皆尚未圓滿，是故應當趣入大乘。

前一則　下一則