消文(2009/12/23)

2009/12/23初版；2014/12/08修訂(重編版面，增訂藏文，移除超連結)；2018/05/13三版(變更字體；藏文採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 15606

此中不散亂心者，謂除善所緣，不向餘散，法及義者謂文及義。正思惟者，謂以觀慧觀察思擇，由此顯示隨修一切功德之法，皆須此二。

^{p. 15607}

_{tib.p. 21205}

དེ་ལ་རྣམ་པར་མ་གཡེངས་པའི་སེམས་ནི་དགེ་བའི་དམིགས་པ་ལས་གཞན་དུ་མི་གཡེང་བ་ཡིན་ལ། དོན་དང་ཆོས་ནི་དོན་དང་ཚིག་སྟེ་ཡང་དག་པར་བསམས་པ་ནི་སོ་སོར་རྟོག་པའི་བློས་དཔྱད་ཅིང་སེམས་པའོ།། དེས་ནི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་བསྒྲུབ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་^བསྐབས་ཀྱི་དམིགས་པ་ལས་སེམས་གཞན་དུ་མི་གཡེང་བ་དང་། ཚིག་དོན་ལ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་དཔྱད་པ་དེ་གཉིས་དགོས་པར་བསྟན་ཏོ།།

^{tib.p. 21208}

消文紀錄——

此中不散亂心者，謂除善所緣，不向餘散：（《修信大乘經》）當中所謂的不散亂心是指除了專注於所緣的境之外，心不向其他境散亂。散亂，梵文विक्षेप (vikṣepa)，【丁福保《佛學大辭典》】：「（術語）謂凡夫之心流蕩於六塵之境，一剎那亦不止住者。」【T31 No. 1585《成唯識論》卷第六】：「云何散亂。於諸所緣令心流蕩為性。能障正定惡慧所依為業。謂散亂者發惡慧故。」

法及義者謂文及義：而經中所說的法與義是指文句與文義的意思。

正思惟者，謂以觀慧觀察思擇：（至於經中所說的）正思惟是指以觀察的慧去觀察、思惟與抉擇。

由此顯示隨修一切功德之法，皆須此二：從這段經文可以了解，無論修任何一種功德之法，都需要這兩項。

我對這段本文之理解——

宗大師藉這段本文為行者闡釋《修信大乘經》中的文義。

前一則　下一則