2009/03/11初版；2017/12/08修訂(重編版面，移除超連結，增訂藏文，採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文 ——p. 12701
貪欲。事者，謂屬他財產。意樂分三，想者，謂於彼事作彼事想。煩惱者，謂三毒隨一。等起者，謂欲令屬我。加行者，謂於所思義，正發進趣。究竟者，說「於彼事，定期屬己。」謂念其財等願成我有。
p. 12703
tib. p. 17019
བརྣབ་སེམས་ཀྱི་གཞི་ནི། གཞན་གྱི་ནོར་དང་ཡོ་བྱད་དོ།། བསམ་པ་ལ་གསུམ་ལས། འདུ་ཤེས་ནི། གཞི་དེ་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་པའོ།། ཉོན་མོངས་ནི། གསུམ་པོ་གང་རུང་ངོ་།། ཀུན་སློང་ནི། བདག་གིར་བྱ་བར་འདོད་པའོ།། སྦྱོར་བ་ནི། བསམས་པའི་དོན་དེ་ལ་རྩོལ་བ་བྱེད་པའོ།། མཐར་ཐུག་ཇལ་མདོར་བསྟན་དང་། རྫོགས་ཚད་དང་། མ་རྫོགས་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། དེ་བདག་གིར་བྱ་བ་བར་ངེས་པའོ།། ཞེས་གསུངས་ཏེ། ནོར་ལ་སོགས་པ་དེ་བདག་གིར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་པའོ།།
tib. p. 17104
論源紀錄——
T30 No. 1579
彌勒菩薩說
三藏法師玄奘奉 詔譯
《瑜伽師地論》卷第八〈本地分中有尋有伺等三地之五〉
云何貪欲。謂於他所有。起己有欲樂起染污心。若於他所有。起己有欲樂決定方便。及於彼究竟中所有意業。
《瑜伽師地論》卷第五十九〈攝決擇分中有尋有伺等三地之二〉
貪欲業道事者。謂屬他財產。想者。謂於彼彼想。欲樂者。謂即如是愛欲。煩惱者。謂三毒或具不具。方便究竟者。謂於彼事定期屬己。
沒有留言:
張貼留言