2009/03/08初版；2017/12/06修訂(重編版面，移除超連結，增訂藏文，採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 12607
綺語。事者，謂能引發無利之義。意樂中三，想者，雖僅說為於彼彼想，然於此中，是即於其所欲說義，彼想而說，此中不須能解境故。煩惱者，謂三毒隨一。等起者，謂樂宣說無屬亂語。加行者，謂發勤勇宣說綺語。究竟者，謂纔說綺語。
p. 12609
tib. p. 17004
ངག་ཀྱལ་པའི་གཞི་ནི། དགོས་བཔའི་དོན་མེད་པ་དང་ལྡན་པའི་དོན་ནོ།། བསམ་པ་ལ་གསུམ་ལས། འདུ་ཤེས་ནི། དེ་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་པའོ།། ཞེས་པ་ཙམ་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་འདིར་ནི་བརྗོད་འདོད་པའི་དོན་དེ་ཉིད་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་ནས་སྨྲ་བ་བཙམ་གྱིས་མ་འཁྲུལ་བའི་གོ་ཆོད་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལ་གོ་བྱའི་ཡུལ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ།། བགསུང་འདི་ཡི་ནུས་པས་གོ་བྱའི་ཡུལ་དགོས་པ་རྣམས་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བ་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་དེ་ཉིད་ལའང་དེར་འདུ་ཞེས་པ་དགོས་ཏེ། དཔེར་ན་ལྷས་སྦྱིན་ལ་སྨྲས་སྙམ་ནས། མཆོད་སྦྱིན་ལ་སྨྲས་ནའང་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་བ་ཞེས་གསུངས། ཉོན་མོངས་ནི་གསུམ་པོ་གང་རུང་ངོ་།། ཀུན་སློང་ནི། མ་འབྲེལ་བའི་བྱུང་རྒྱལ་སྨྲ་བར་འདོད་པའོ།། སྦྱོར་བ་ནི། ངག་ཀྱལ་བ་སྨྲ་བ་རྩོམ་པའོ།། མཐར་ཐུག་ཇལ་དངོས་དང་དབྱེ་བ་དོགས་གཅོད་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི། ངག་ཀྱལ་སྨྲས་ཟིན་པའོ།།
tib. p. 17009
論源紀錄——
T30 No. 1579
彌勒菩薩說
三藏法師玄奘奉 詔譯
《瑜伽師地論》卷第八〈本地分中有尋有伺等三地之五〉
云何綺語。謂起綺語欲樂。起染污心。若即於彼起不相應語方便。及於不相應語究竟中所有語業。
……
復次諸綺語者者。此是總句。於邪舉罪時。有五種。邪舉罪者言不應時故名非時語者。言不實故名非實語者。言引無義故名非義語者。言麤獷故名非法語者。言挾瞋恚故名非靜語者。又於邪說法時。不正思審而宣說故。名不思量語。為勝聽者而宣說故名不靜語。非時而說前後義趣不相屬故名雜亂語。不中理因而宣說故名非有教語。引不相應為譬況故名非有喻語。顯穢染故名非有法語。又於歌笑嬉戲等時。及觀舞樂戲笑俳說等時。有引無義語。此中略義者。謂顯如前說三時綺語。
《瑜伽師地論》卷第五十九〈攝決擇分中有尋有伺等三地之二〉
綺語業道事者。謂能引發無利之義。想者。謂於彼彼想。欲樂者。謂樂說之欲。煩惱者。謂三毒或具不具。方便究竟者。謂纔發言。
沒有留言:
張貼留言