消文(2012/04/03)

2012/04/03初版；2015/12/20修訂(取消黑底白字樣式)；2021/09/01三版(變更字體；藏文改採泰式分散對齊，此段無ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 26110

設暫出離，不能究竟而復退墮，其因有二，謂由有情邪行眾苦、長修善品而生厭離。能治此者，謂忍及進。以耐眾苦及他怨害，經無量時猶如一日，善知修習勇悍之法，若多修練發起忍進，則能對治退墮之因，極為扼要。

^{p. 26112}

_{tib. p. 36217}

ལན་ཅིག་འཕགས་ཀྱང་མཐར་མི་ཕྱིན་པར་སླར་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་ནི་གཉིས་ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་ལོག་སྒྲུབ་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་དགེ་ཕྱོགས་ལ་ཡུན་རིང་པོར་སྦྱོར་བས་ཡོངས་སུ་སྐྱོ་བའོ།། དེའི་གཉེན་པོར་ནི་བཟོད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་དང་གནོད་པ་ལ་ཇི་མི་སྙམ་པ་དང་དུས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ལའང་ཉི་མ་གཅིག་ལྟ་བུར་བལྟ་བའི་སྤྲོ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱོང་ཚུལ་ཤེས་ནས་སྒོ་དུ་མ་ནས་སྦྱངས་ན་ལྡོག་པའི་རྒྱུའི་གཉེན་པོ་བྱེད་ནུས་པའི་བཟོད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་སྐྱེ་བས་གནད་དུ་ཆེའོ།།

^{tib. p. 36302}

消文紀錄——

設暫出離：假設暫時證得出離而超出生死。

不能究竟而復退墮：然而由於不能究竟地修習，以致於再度退墮於生死輪迴當中。

其因有二：（退墮的）原因有二。

謂由有情邪行眾苦、長修善品而生厭離：也就是由於有情的邪行、無量眾多的痛苦、以必須長時間地修習善法，而產生厭離。

能治此者，謂忍及進：能夠對治這種過患的就是忍辱與精進。

以耐眾苦及他怨害：藉由忍耐無量眾苦及他有情的怨害。

經無量時猶如一日：雖然要經過無量長的時間，而猶如一日般地觀待。

善知修習勇悍之法：徹底了知修習勇悍的方便。

若多修練發起忍進：如果數數修練而生起安忍與精進之心力。

則能對治退墮之因：自然就能夠對治退墮的因。

極為扼要：關於這一點，非常重要。

我對這段本文之理解——

這段本文闡述依於忍辱和精進，能對治「暫獲出離仍復退墮的兩個原因」。

前一則　下一則