論源(2011/03/20)

2011/03/20初版

2015/06/19修訂(取消黑底白字樣式)

論之本文──p. 20801

《入行論》云：「大力極重惡，非大菩提心，餘善何能映。」又云：「此如劫火一剎那，定能燒毀諸罪惡。」又云：「若思為除療，諸有情頭痛，具此利益心，其福且無量。況欲除一一，有情無量苦，欲為一一所，成無量功德。」又云：「餘善如芭蕉，生果即當盡，菩提心樹果，恆無盡增長。」

^{p. 20804}

_{tib. p. 28817}

སྤྱོད་འཇུག་ལས། སྡིག་པ་སྟོབས་ཆེན་ཤིན་ཏུ་མི་བཟད་པ། །དི་ནི་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་མིན་པ། །དགེ་གཞན་གང་གིས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པར་འགྱུར། །ཞེས་དང༌། དེས་ནི་དུས་མཐའི་མེ་བཞིན་སྡིག་ཆེན་རྣམས༌། །སྐད་ཅིག་གཅིག་གིས་ངེས་པར་སྲེག་པར་བྱེད། ཅེས་དང༌། སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཀླད་ནད་ཙམ། །བསལ་ལོ་སྙམ་དུ་བསམས་ན་ཡང༌། །ཕན་འདོགས་བསམ་པ་དང་ལྡན་ཏེ། །བསོད་ནམས་དཔག་མེད་ལྡན་ཏེ། །བསོད་ནམས་དཔག་མེད་ལྡན་གྱུར་ན། །སེམས་ཅན་རེ་རེའི་མི་བདེ་བ། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསལ་འདོད་ཅིང༌། །རེ་རེའང་ཡོན་ཏན་དཔག་མེད་དུ། །བསྒྲུབ་པར་འདོད་པ་སྨོས་ཅི་དགོས། །ཞེས་དང༌། དགེ་བ་གཞན་ཀུན་ཆུ་ཤིང་བཞིན་དུ་ནི། །འབྲས་བུ་བསྐྱེད་ནས་ཟད་པར་འགྱུར་བ་ཞིད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ལྗོན་ཤིང་རྟག་པར་ཡང༌། །འབྲས་བུ་འབྱིན་པས་མི་ཟད་འཕེལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་སོ།

^{tib. p. 28906}

論源紀錄──

शान्तिदेवविरचितः बोधिचर्यावतारः।

Śāntidevaviracitaḥ bodhicaryāvatāraḥ|

寂天菩薩造《入菩薩行論》

१ बोधिचित्तानुशंसो नाम प्रथमः परिच्छेदः।

1 Bodhicittānuśaṃso nāma prathamaḥ paricchedaḥ|

如石法師：〈第一品　菩提心利益〉

隆蓮法師：〈卷一　贊菩提心功德品〉

तस्माच्छुभं दुर्बलमेव नित्यं बलं तु पापस्य महत्सुघोरम्।

tasmācchubhaṁ durbalameva nityaṁ balaṁ tu pāpasya mahatsughoram|

तज्जीयतेऽन्येन शुभेन केन संबोधिचित्तं यदि नाम न स्यात्॥६॥

tajjīyate'nyena śubhena kena saṁbodhicittaṁ yadi nāma na syāt||6||

1.6bcd: 「大力極重惡，非大菩提心，餘善何能映。」
如石法師：惡大極難堪，捨此菩提心，餘善豈能勝？
隆蓮法師：極難對抗罪障大勢力，是時若無圓滿菩提心，餘善威力何能遮彼罪。

युगान्तकालानलवन्महान्ति पापानि यन्निर्दहति क्षणेन।

yugāntakālānalavanmahānti pāpāni yannirdahati kṣaṇena|

यस्यानुशंसानमितानुवाच मैत्रेयनाथः सुधनाय धीमान्॥१४॥

 yasyānuśaṁsānamitānuvāca maitreyanāthaḥ sudhanāya dhīmān||14||

1.14ab: 「此如劫火一剎那，定能燒毀諸罪惡。」

如石法師：覺心如劫火，剎那毀諸罪。
隆蓮法師：菩提妙心猶如劫盡火，剎那能焚諸罪盡無餘。

शिरःशूलानि सत्त्वानां नाशयामीति चिन्तयन्।

śiraḥśūlāni sattvānāṁ nāśayāmīti cintayan|

अप्रमेयेण पुण्येन गृह्यते स्म हिताशयः॥२१॥

 aprameyeṇa puṇyena gṛhyate sma hitāśayaḥ||21||

 

किमुताप्रतिमं शूलमेकैकस्य जिहीर्षतः।

kimutāpratimaṁ śūlamekaikasya jihīrṣataḥ|

अप्रमेयगुणं सत्त्वमेकैकं च चिकीर्षतः॥२२॥

 aprameyaguṇaṁ sattvamekaikaṁ ca cikīrṣataḥ||22||

1.21-22: 「若思為除療，諸有情頭痛，具此利益心，其福且無量。況欲除一一，有情無量苦，欲為一一所，成無量功德。」

如石法師：若僅思療癒　有情諸頭疾，具此饒益心，獲福無窮盡。況欲除有情　無量不安樂，乃至欲成就　有情無量德。

隆蓮法師：若人但略一思惟　欲為有情除首疾　亦為具足饒益想　所有福德亦無量　況為別別眾有情　各欲為除無量苦　無量功德各成辦　其為福德何待言。

कदलीव फलं विहाय याति क्षयमन्यत् कुशलं हि सर्वमेव।

kadalīva phalaṁ vihāya yāti kṣayamanyat kuśalaṁ hi sarvameva|

सततं फलति क्षयं न याति प्रसवत्येव तु बोधिचित्तवृक्षः॥१२॥

 satataṁ phalati kṣayaṁ na yāti prasavatyeva tu bodhicittavṛkṣaḥ||12||

1.12: 「餘善如芭蕉，生果即當盡，菩提心樹果，恆無盡增長。」

如石法師：餘善如芭蕉，生果即枯槁，覺心樹生果，不枯反增茂。

隆蓮法師：一切餘善不久如芭蕉　一次生果凋謝不再生　菩提妙心嘉樹常茂密　與果恆時無盡展轉增