消文(2013/03/04)

2013/03/04初版；2016/06/05修訂(取消黑底白字樣式)；2022/06/20三版(變更字體；藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注。)

論之本文——p. 30901

所得佛者。謂是永盡一切過失，畢竟圓滿一切功德。我修一德斷一過失且極艱難，故我豈能獲如是果？若實發起如此退怯，已捨發心過患極重，設未實起，亦應從初滅不令起。

^{p. 30902}

_{tib.p. 42911}

དང་པོ་^ཇལ་དགག་དགོས་པ་དང་། དགག་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཐོབ་བྱ་སངས་རྒྱས་ནི་སྐྱོན་མཐའ་དག་ཟད་པ་དང་ཡོན་ཏན་མཐའ་དག་རྫོགས་པ་ཡིན་ན། བདག་གིས་ནི་ཡོན་ཏན་སྣ་རེ་བསྒྲུབ་པ་དང་སྐྱོན་སྣ་རེ་འགོག་པའང་ཆེས་དཀའ་བར་སྣང་བས་བདག་འདྲ་བས་ནི་འབྲས་བུ་དེ་འདྲ་བ་ཐོབ་པར་ག་ལ་ནུས་སྣམ་པའི་ཞུམ་པ་དངོས་སུ་བྱུང་ན་ནི་སེམས་བསྐྱེད་གཏོང་བས་ཉེས་དམིགས་ཆེ་ལ། མ་བྱུང་ཡང་དང་པོ་ནས་དེའི་མཐའ་དགག་དགོས་སོ།།

^{tib.p. 42916}

消文紀錄——

所得佛者：所應得的佛果。消文者按，這依序應為科判申一、於所應得破除退屈者。接下來才是解釋此中之「所應得」是指佛果。

謂是永盡一切過失，畢竟圓滿一切功德：也就是說這是永盡一切過失、究竟圓滿一切功德的成就。

我修一德斷一過失且極艱難：（然而）我修證一項功德、斷除一種過失尚且是極為艱難的事。

故我豈能獲如是果？：這樣我豈能獲得這種果位？

若實發起如此退怯，已捨發心過患極重：如果真實生起這種退怯心理，就已經棄捨了所發的菩提心，這種過患是極為嚴重的。

設未實起，亦應從初滅不令起：如果沒有真實生起，就應該從一開始就滅除這種退怯心，不能讓它生起。

我對這段本文之理解——

這段本文宣說退屈的過患極重，實有必要從初滅不令起。

前一則　下一則