2010/03/24初版；2018/07/20修訂(重編版面，移除超連結；增訂藏文並採泰式分散對齊，嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)
論之本文——p. 16704
譬如太走為苦，略為住息遂生樂覺。現見此是先生大苦，漸息滅時樂漸次起，故非性樂。若太久坐，仍復如前，生眾苦故。若是性樂之因者，應如苦因，隨其習近，其苦漸增，如是習近行住坐臥，飲食日陰等，亦應隨其幾久習近，便有爾許安樂漸起。現見太久唯生苦故。
p. 16707
tib.p. 22813
དཔེར་ན་འགྲོ་དྲགས་པས་སྡུག་བསྔལ་བ་ན། བསྡད་པས་བདེ་བའི་བློ་འབྱུང་བ་དེ་སྔ་མའི་སྡུག་བསྔལ་ཆེ་རིམ་ནས་འགགས་པའི་ཚེ། བདེ་བ་རིམ་གྱིས་སྐྱེས་པར་སྣང་བ་ཡིན་གྱི། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་བདེ་བ་ནི་མིན་ཏེ། སླར་ཡང་བསྡད་དྲགས་ན་སྔ་མ་ལྟར་སྡུག་བསྔལ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ།། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་བདེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ན་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱུ་ཇི་ལྟར་བསྟེན་པ་ཙམ་གྱིས་སྡུག་བསྔལ་ཇེ་འཕེལ་དུ་འགྲོ་བ་བཞིན་དུ། འགྲོ་འདུག་དང་ཉལ་བ་དང་བཟའ་འཏུང་དང་ཉི་མ་དང་གྲིབ་མ་བསྟེན་པ་སོགས་ཀྱང་ཇི་ཙམ་རིང་དུ་བསྟེན་པ་དེ་ཙམ་དུ་བདེ་བ་ཇེ་འཕེལ་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ལ། རིང་དྲགས་ན་སྡུག་བསྔལ་འབའ་ཞིག་བསྐྱེད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ།། ངད་ལྟའི་ཟག་བཅས་ཀྱི་ཚོར་བ་བདེ་བ་ཕལ་ཆེ་བ་ངོ་བོ་སྡུག་བསྔལ་ཡིན་ཅིང་སྡུག་བསྔལ་གཞན་ཞིག་ཆེ་རིམ་ནས་འགགས་པ་ན། དེའི་སྡུག་བསྔལ་ཆུང་དུ་སོང་ཞིང་སྡུག་བསྔལ་གཞན་ཞིག་ཅུང་ཟད་གསར་དུ་སྐྱེས་པ་ན། དེ་ཆུང་བས་མ་མངོན་པར་བདེ་བ་ལྟ་བུར་སྣང་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་བདེ་བའི་བློ་སྐྱེས་པ་ཡིན་གྱི། དེ་གའི་ངོ་བོ་བདེ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཆེར་སྐྱེས་ནས་མངོན་ཐུབ་པ་ན་སྡུག་བསྔལ་ཉིད་དུ་སྣང་ཞིང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་བདེ་བ་ཡིན་ན་ཁོ་ཅི་ཙམ་བསྟེན་དྲགས་པ་ཙམ་གྱིས་བདེ་བ་ཇེ་ཆེར་འགྱུར་དགོས་པ་ལ། དེ་མི་འགྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་ཚད་པས་གདུངས་པ་ན་གྲང་སར་བསྡད་མ་ཐག་བདེ་བར་སྣང་ཡང་དེར་བསྡད་དྲགས་ན་སླར་སྡུག་བསྔལ་བསྐྱེད་པ་ལྟ་བུའོ།། མདོ་ལས་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་གསར་པ་གཞན་འབྱུང་ལ། །ཞེས་དང་། དགའ་བོ་མངལ་འཇུག་ཡང་སྡུག་བསྔལ་འདི་ཁོ་ན་འབྱུང་ལ་འགགས་ན་ཡང་སྡུག་བསྔལ་འདི་ཁོ་ན་འགགས་ཞེས་གསུངས་སོ།།
tib.p. 22820
消文紀錄——
譬如太走為苦，略為住息遂生樂覺：譬如，由於走太久、太長的路而感覺苦的時候，如果稍微停下來休息，就會生起安樂覺受。
現見此是先生大苦，漸息滅時樂漸次起，故非性樂：這顯然是由於原先所生起的大苦漸漸消失，而安樂覺受隨著漸漸生起，所以不是自性安樂。
若太久坐，仍復如前，生眾苦故：又譬如坐太久了，也會像前面所說的（太走為苦）一樣，會生起眾苦。
若是性樂之因者，應如苦因，隨其習近，其苦漸增，如是習近行住坐臥，飲食日陰等，亦應隨其幾久習近，便有爾許安樂漸起：如果是自性安樂的因，應該像苦因會使我們隨著不斷從事一件事，而感覺越來越苦一樣，那麼，當我們不斷地行、住、坐、臥、吃喝、以及站在太陽下或在陰涼處等，也應該隨著進行多久時間而感覺生起多少安樂。
現見太久唯生苦故：然而，這些事情顯然做太久之後，結果都會覺得苦。
我對這段本文之理解——
這段本文闡述現前樂受非自性安樂之理。
沒有留言:
張貼留言