消文(2013/01/01)

2013/01/01初版；2016/04/10修訂(取消黑底白字樣式)；2022/06/06三版(變更字體；藏文改採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注。)

論之本文——p. 29911

如云：「若有可治者，有何可不喜？若已無可治，不喜有何益？」又云：「寒熱及風雨，病縛捶打等，我不應太嬌，若嬌苦反增。」

^{p. 30002}

_{tib. p. 41709}

^བགང་ལས་ཡིད་མི་བདེ་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་དེ་ལ་གལ་ཏེ་བཅོས་སུ་ཡོད་ན་ནི།། དེ་ལ་མི་དགའ་^བབར་བྱ་བའི་རྒྱུ་ཅི་ཞིག་ཡོད། །^བདེ་དེ་མ་ཐག་བཅོས་པའི་ཡིད་མི་བདེ་བ་མེད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་གལ་ཏེ་བཅོས་སུ་མེད་ན་ཡང༌། །དེ་ལ་མི་དག^བའ་བར་བྱས་^བཔས་ཅི་ཕན་^བནམ་མཁའ་ཐོགས་བཅས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ལ་མི་དགའ་བ་བྱས་པས་མི་ཕན་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང༌། ^བདེས་ན་ཚ་^བདང་གྲང་^བདང་ཆར་དང་རླུང་ཚོགས་^བསོགས་གཟེར་དང༌། །ནད་དང་^བཐག་པས་འཆིང་^བབ་དང་^བདབྱུག་པས་བརྡེག་^བཔ་སོགས་ལ། །བདག་གིས་བཟེ་རེ་^བསྟེ་བཟོད་བསྲན་ཆུང་བར་མི་བྱ་སྟེ། །^བགནོད་པ་ཆུང་ལ་དེ་ལྟར་བྱས་ན་གནོད་པ་^བལྷག་པར་འཕེལ། །^བབར་འགྱུར་ཏེ་བཟོད་པ་ཇེ་ཆུང་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ།།

^{tib. p. 41712}

消文紀錄——

如云：如（《入行論》）當中說。消文者按，引〈第六品　安忍〉第10偈。以下消文內容引用如石法師譯注《入菩薩行》。

若有可治者，有何可不喜？若已無可治，不喜有何益？：如果還有補救的辦法，何必對災禍和逆境生氣憂惱呢？倘若已經於事無補，生氣憂惱又有什麼益處呢？

又云：（《入行論》）又說。消文者按，引〈第六品　安忍〉第16偈。以下消文內容引用如石法師譯注《入菩薩行》。

寒熱及風雨，病縛捶打等，我不應太嬌，若嬌苦反增：因此，對於寒熱風雨等天氣的變化，以及疾病、綑縛和捶打等較大的傷害，我也不應該太脆弱，以致於承當不起；果真嬌弱不堪，傷害之苦反而會增加的。

我對這段本文之理解——

這段本文引證《入行論》〈第六品　安忍〉中的第10, 16偈。

前一則　下一則