消文(2010/06/06)

2010/06/06初版；2018/09/30修訂(重編版面；移除超連結；增訂藏文採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 17605

若於二事平等串習，先憶何法便不退捨，不起餘心。又作善者如從闇處趣向光明，臨命終時，猶如夢中，見有種種可意之色，非不可愛，安祥而逝。臨死其身無重苦受。造妙業者，解肢節苦，亦極輕微。

^{p. 17607}

_{tib. p. 24209}

^ཇགསུམ་པ་ཆ་མཉམ་པའི་འཆི་བ་ནི། གཉིས་ཀ་ལ་མཚུངས་པར་གོམས་ན་ནི་དང་པོར་གང་དྲན་པ་དེ་ལས་ལྡོག་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་སེམས་གཞན་དུ་མི་འཇུག་གོ། ^ཇབཞི་པ་དེ་དུས་ཀྱི་སྣང་བ་ནི། དགེ་བ་བྱེད་པ་ནི། མུན་ཁྲོད་ནས་སྣང་བར་འགྲོ་བ་དང་འདྲ་ལ། འཆི་བའི་དུས་ན་དེ་ལ་རྨི་ལམ་ལྟ་བུའི་གཟུགས་མི་སྡུག་པ་མ་ཡིན་པ་ཡིད་དུ་འོང་བ་སྣ་ཚོགས་འབྱུང་བ་དང་། བདེ་བར་འཆི་བར་འགྱུར་ཏེ་འཆི་ཁར་དེའི་ལུས་ལ་སྡུག་བསྔལ་མི་ཚོར་བ་དྲག་པོ་མི་འབྱུང་ངོ་།། ^ཇལྔ་པ་གནད་གཅོད་མེད་པ་ནི། ལས་ལེགས་པར་བྱེད་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱི་ནི་གནད་གཅོད་ཤིན་ཏུ་ཚབས་ཆུང་བ་ཡིན་ནོ།།

^{tib. p. 24215}

消文紀錄——

若於二事平等串習：如果對於善不善業的串習同等的話。

先憶何法便不退捨，不起餘心：（那麼臨終的時候）先憶念起哪一種法（消文者按，指善法或不善法），便心緣此法而不退捨，也不再生起其他心念。

又作善者如從闇處趣向光明：此外，造作善業者，就有如從黑暗走向光明。

臨命終時，猶如夢中，見有種種可意之色，非不可愛，安祥而逝：臨終的時候，就好像在夢裡一樣，只會見到種種歡喜愉悅的境界，不會有不喜歡的境界，因此而安詳地死去。

臨死其身無重苦受：臨死的時候，身體沒有重大的苦受。

造妙業者，解肢節苦，亦極輕微：造妙業者，四大分離的苦，也非常輕微。消文者按，善業與妙業之差別為何？

我對這段本文之理解——

這段本文分別闡釋善不善二事平等串習時之死心、造作善業者之臨終行相、以及造妙業者解肢節苦極輕微。

前一則　下一則