消文(2010/04/08)

2010/04/08初版；2018/07/29修訂(重編版面，移除超連結；增訂藏文並採泰式分散對齊，嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 16904

又如《資糧論》云：「所有受欲天，彼亦無樂心，遭欲貪熾然，內火而燒煮。若諸心散亂，彼豈有安樂，非於無散心，剎那能自在。散逸擾亂性，終不能寂滅，等同有薪火，遍受大風吹。」又云：「如病愈未久，食所不宜食。」

^{p. 16906}

_{tib.p. 23117}

^ཇགཉིས་པ་གཡེང་བའི་སྡུག་བསྔལ་ནི། གཞན་ཡང་། ཚོགས་ཀྱི་གཏམ་ལས། འདོད་སྤྱོད་ལྷ་ནི་གང་ཡིན་པ། །དེ་ལའང་བདེ་བའི་སེམས་མེད་དེ། །འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་རིམ་བཏབ་པའི། །ནང་གི་མེ་ཡིས་བསྲེགས་གྱུར་པ། །གང་ཞིག་སེམས་གཡེངས་གྱུར་པ་དག །དེ་ལ་བདེ་བ་ག་ལ་ཡོད། །གཡེང་མེད་སེམས་ལ་སྐད་ཅིག་ཀྱང་། །དབང་བྱེད་པ་ནི་མ་ཡིན་པས། །རྣམ་གཡེང་དཀྲུགས་པའི་བདག་ཉིད་ཅན། །ནམ་ཡང་ཞི་བར་མི་འགྱུར་ཏེ།། རླུང་བཅས་འབར་བས་ཁྱབ་པ་ཡི། །མེ་ནི་ཤིང་དང་བཅས་དང་མཚུངས། །ཞེས་དང་། ནད་གསོས་ཡུན་རིང་མ་ལོན་པའི། །ནད་པས་མི་འཕྲོད་ཟོས་དང་མཚུངས། །ཞེས་གསུངས་སོ།།

^{tib.p. 23204}

消文紀錄——

又如《資糧論》云：又如《資糧論》所說。

所有受欲天，彼亦無樂心，遭欲貪熾然，內火而燒煮：所有享受妙欲的天人，他們也沒有安樂的心，因為貪欲心熾然，身心相續內猶如烈火在燒煮一般。

若諸心散亂，彼豈有安樂，非於無散心，剎那能自在：如果心相續這樣散亂，怎麼會有安樂呢？既然心相續不是在無散亂的情況，怎能夠獲得剎那的自在。

散逸擾亂性，終不能寂滅，等同有薪火，遍受大風吹：有這種散亂放逸的擾亂本性，終究不能證得寂滅，就好像薪柴火炬，有大風吹助燃，而越燒越旺。

又云：《資糧論》又說。

如病愈未久，食所不宜食：就好像生病剛剛恢復，吃了不適當的食物（，導致舊病復發）那樣。

我對這段本文之理解——

這段本文引《資糧論》闡釋欲天由於欲貪熾然而無有安樂。

前一則　下一則