消文(2009/11/05)

2009/11/05初版；2013/07/11修訂；2020/03/27三版(變更字體，增訂藏文採泰式分散對齊，並嵌入ཏྲེ་ཧོར།版四家注)

論之本文——p. 15101 15102

若善趣身而不圓滿一切德相，僅能成就一少分德，雖修諸道進程微少。故定須一最圓滿者，此中護求寂等未圓學處，猶非滿足，故須勵力，護苾芻等圓滿學處。

^p. 15102

_{tib.p. 20413}

^བའོ་ན་ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་བསྒྲུབ་པའི་རྟེན་དེ་ལ་བདེ་འགྲོའི་རྟེན་ཡིན་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་གམ་སྙམ་ན་མི་ཆོག་སྟེ། བདེ་འགྲོའི་ལུས་ཀྱང་མཚན་ཉིད་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ཕྱོགས་རེ་བ་དང་ལྡན་པས་ལམ་བསྒྲུབས་ཀྱང་ས་ཆོད་ཆུང་བས་ན་ཡོངས་རྫོགས་ཤིག་དགོས་ལ། དེ་^བའགྲུབ་པ་ལ་ནི་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པའི་བསླབ་པའི་གཞི་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པར་བསྲུང་བས་མི་ཆོག་པས་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པའི་བསླབ་^བཔའི་གཞི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བསྲུང་བ་ལ་འབད་དགོས་སོ།།

^{tib.p. 20416}

消文紀錄——

若善趣身而不圓滿一切德相：如果暇滿人身沒有圓滿一切德相。

僅能成就一少分德：所能成就的功德只有一點點。

雖修諸道進程微少：儘管修習種種道，但是進步非常有限。

故定須一最圓滿者：所以一定要有最圓滿的人身。

此中護求寂等未圓學處，猶非滿足：在這當中，只是修習沙彌等尚未圓滿的學處，還是不夠的。

故須勵力，護比丘等圓滿學處：因此，必須努力修習比丘等圓滿學處。比丘等圓滿學處，指比丘律儀、菩薩律儀、金剛乘律儀。

我對這段本文之理解——

這段本文以及下一大段本文是深信業果這一章的結論，事實上也是下士道的結論。宗大師教誡行者，只有暇滿人身而無圓滿德相是不夠的，一定要有圓滿德相的暇身，而且必須努力修習比丘律儀、菩薩律儀、以及金剛乘律儀。

前一則　下一則