論源(2013/01/26)

2016/05/26初版

論之本文──p. 30302

乞活處者，剃鬚髮等誓受毀形，受持裁染壞色之衣，從其一切世間遊涉兢攝住故，別行餘法。捨務農等從他所得而存濟故，依他存活，不應受用集所獲故，盡壽從他求衣服等，斷穢行故，盡壽遮止人間諸欲。捨離歌舞笑戲等故，及離與諸親友同齡歡娛等故，盡壽遮止人間嬉戲，為七乞活。由依此等所生眾苦，應當忍受。

^{p. 30305}

_{tib.p. 42113}

སློངས་མོས་འཚོ་བ་ལ་བརྟེན་པ་ནི། སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེགས་པ་ལ་སོགས་པས་གཟུགས་མི་སྡུག་པ་ཉམས་སུ་བླང་བ་དང༌། གོས་དྲས་པ་དང་ཁ་དོག་ངན་པ་ཉམས་སུ་བླང་བ་དང༌། འཇིག་རྟེན་པའི་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་ལས་བསྡམས་ནས་གནས་པས་ཚུལ་གཞན་བྱ་བ་དང༌། ཞིང་ལ་སོགས་པ་སྤངས་ཏེ་གཞན་ལས་རྙེད་པས་འཚོ་བས་གཞན་ལ་རག་ལས་པའི་འཚོ་བ་ཅན་དང༌། རྙེད་པ་རྣམས་གསོག་ཅིང་མི་སྤྱོད་པས་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་གཞན་ལས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་འཚོལ་བ་དང༌། མི་ཚངས་སྤྱོད་སྤངས་པས་མ་ཤིའི་བར་དུ་མིའི་འདོད་པ་རྣམས་ལས་ལྡོག་པར་བྱ་བ་དང༌། གར་དང་བཞད་གད་སོགས་སྤངས་པས་མཛའ་པོ་དང་སྙིང་དུ་སྡུག་པ་དང་ཆུང་པོ་གྲོགས་ལ་སོགས་པ་དང་དགའ་མགུར་སྤྱད་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་མ་ཤིའི་བར་དུ་མིའི་དགའ་རྩེད་ལས་ལྡོག་པ་སྟེ་སློངས་མོས་འཚོ་བ་བདུན་ནོ། །དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་སྡུག་བསྔལ་བྱུང་བ་དང་དུ་ལེན་པའོ།

^{tib.p. 42202}

論源紀錄──

T30 No. 1579《瑜伽師地論》卷第四十二

彌勒菩薩說

三藏法師玄奘奉　詔譯

〈本地分中菩薩地第十五初持瑜伽處忍品第十一〉

乞行處苦者，當知此苦略有七種：一者自誓毀形剃鬚髮等，棄捨世俗諸相好故；二者自誓毀色，受持改變壞色衣故；三者進止云為皆不縱任，遊涉世間，一切行住自兢攝故；四者依他活命，捨商農等世間事業，從他所得而存濟故；五者盡壽從他求衣服等，於所獲得非法珍財，久所貯積，不受用故；六者盡壽遮止人間諸欲，離非梵行婬欲法故；七者盡壽遮止人間嬉戲，捨離觀聽、歌舞、笑戲、倡伎等故，及離與己親友同齡笑戲、歡娛、攜從等故。如是等類，因乞求行所有艱辛所生眾苦，菩薩一切皆能忍受，不由此緣精進懈廢，如是名為菩薩忍受乞行處苦。